دوچرخه برقی

توی بخش ما یه دانشجوی دکترا هست که خیلی آدم صرفه جو و زحمت کشی هستش. یه خونه خارج شهر داره که برای صرفه جوئی در هزینه همیشه حتی توی برف هم با دوچرخه میره و میاد. سال پیش البته چند هفته بخاطر شکستگی پا خونه استراحت میکرد. این دوچرخه اش برقی هستش و شب که میره خونه وصل میکنه باطریشو به برق و تا دو روز میتونه از شارژش برای رفت و آمد استفاده کنه.

این دوچرخه ها خیلی جالبن. علاوه بر اینکه بی صدا هستن هیچ آلودگی محیط زیست هم ندارن و استفاده ازشون هم ارزون تموم میشه. برای من خیلی عجیبه که با وجود کارخونه های بزرگ دوچرخه و موتور سازی و قیمت ارزون برق چرا این دوچرخه های برقی در ایران وجود ندارن. مثلا اگر کارخونه دوچرخه سازی قوچان با اونهمه عظمتش بیاد از اینا بزنه چه استقبالی میکنن مردم. از نظر قابلیت و قدرت هم خیلی شبیه به همون موتور گازیهای خودمونن فقط نه اونطوری سر و صدا دارن و نه آلودگی محیط زیست. تازه پمپ بنزین هم لازم نیست آدم بره و هر جا یه پریز برق بود میشه شارژش کرد. خیلی دلم میخواست یکی از اینا رو میخریدم